Articles & Publications
Rethinking Olympic Education at Scale
Rethinking Olympic Education at Scale
In the past year, the COVID-19 crisis has made the business imperative of making changes in education clear. In 2020, we all realized that we will need to tackle tomorrow’s problems — like climate change and global health — now. Nations need to alight efforts as our problems today transcend borders. Creative minds and people skillful to function across multiple disciplines will be the heroes of tomorrow. As my generation is now responsible for inspiring tomorrow’s leaders, how do we rethink the educational practices that date back to Plato’s Academy in Ancient Greece? How do we celebrate the diversity of thought, skills, and people? And how do we use technology to bring us together rather than divide us?
How do we start to answer these questions? Who do we ask for help?
I would start by asking the Pier De Coupertain and Dimitrios Vikelas (the founders of the modern Olympic Games). What would they say? Well, their answer to inspire youth back in the day was to revive the Olympic Games. Their answer was inspiration, deriving from humans’ pursuit of excellence.
Looking back at how the dots connected for me, I can say with certainty that my Journey would not have begun if it was not for inspiration. The fuel for igniting one’s values and aspirations into action is — inspiration. In 1997, the city of Athens, Greece, was granted by the International Olympic Committee (IOC) to host the 28th Olympic Games of the modern era. As a young Athenian citizen at the time, I was inspired by the momentum of the moment, filled with a sense of civic pride that my city would host the Olympic Games. Five Olympics and three decades later, I still remember 1997, and my first moment of inspiration moved me to see the world and discover my story.
Fast forward from 1997 to 2013, I arrive at another moment of inspiration. The plan to transform another city under the veil of the Olympic aura. 2013 was also the year I first learned about the new US Olympic and Paralympic museum (USOPM). And an overall $2.2B real estate development effort that would forever transform Colorado Springs’ heart — to what we have come to know today as Olympic City USA. I felt inspired to be again at the starting line of another city’s Olympic Journey. Yet, I saw a gap in the story similar to what I had seen when I first came to America — How will the Olympic story be relevant and inspire the general public? Back in Greece, as I enjoyed the benefits of a classical education, the Olympic Games were a common reference point for Greek’s identity as Plato and Socrates. Yet, in the US, the Olympic story is vastly unknown to people. In the US, pro sports like football and basketball run on an annual season.
“It is a numbers problem, the chances of someone to ever meet in person in the US an Olympic athlete — gold medalists is 0.000014063%.”
The Olympics appear in people’s living rooms and TV for 20 days every four years at best. On the other hand, the numbers of Olympic Ambassadors among the general population are meager. The US sends on average a delegation of its best 800 athletes to the summer Olympic Games, out of which only about 120 will gain a place on an Olympic podium, with only about 45 athletes bring back home a gold medal. Any accounting professor will tell you that for the US population of 320 plus million people, the chances for someone to ever meet in person an Olympic athlete or even a gold medalist is 0.000014063%. It does not take long to realize why the Olympic Games do not enjoy the popularity they do in other parts of the world. A true lack of Olympic Ambassadors among us exists. Yet, the Olympic and Paralympic stories are an endless montage of moments that move us and can be a trustworthy source of inspiration for forwarding movement at scale.
Rethinking Olympic Education and Rule 31, 2. 1
“Olympic education” is a term that first appeared in sports education and Olympic research only in the 1970s. In a 2004 article by Dr. Norbert Muller, the author asks whether “Olympic education” means the revival of ancient Greece’s educational ideals, or is its purpose merely to bring credibility to Olympic symbols’ marketing? Dr. Muller reminds us; the founder of the modern Olympic Games, Pierre de Coubertin, saw himself first and foremost as an educator, and his primary aim was educational reform. Initially restricted to France and the French schools, he aimed to make modern sport an integral part of the school routine and introduce a sports education that would embrace both body and mind. He had learned from the modern sport in England, especially from his knowledge of public school education at Rugby, that the young’s moral strength can be critically developed through the individual experience of sporting activity and extended from there to live as a whole.
Today and since 1961, the International Olympic Academy (IOA), which has steadily developed at Ancient Olympia, Greece as the main center of Olympic education since 1961, professes a total commitment to Coubertin’s mandate. Typically at a county level, Olympic education occurs through National Olympic Academies (NOA’s). In the US, Olympic education does not exist in an organized national form. The new US Olympic & Paralympic museum (USOPM) could serve in the US such a role. But the USOPM’s current priorities remain in reproducing the content of Olympic stories and delivery of Olympic moments that moves us within its walls, thus, struggling to be relevant to a broader audience.
For a broader appeal, the challenges the USOPM has is shared with all other institutions around the world responsible for Olympic education. Their questions about how to best cover the gap between content delivery and authentic engagement are still not answered. It seems it is a matter of focus and ground realities. All involved are consumed by how to deliver Olympic content best and are left with little or no energy for how to engage and be relevant to a broader audience.
“The time has come to rethinking Olympic education and Rule 31, 2. 1 of the Olympic charter.”
On the other side of the Atlantic, the International Olympic Committee (IOC) Charter obliges the National Olympic Committees to promote Olympism in all areas of education and adopt independent initiatives for “Olympic education” through national Olympic Academies (Rule 31, 2. 1) yet, does not offer specific guidelines or leadership how to go about it. Thus each nation essentially is left to make its interpretation on the matter. IOC also implemented several of its educational initiatives to realize the Olympic ideal of building a better world through sport through Olympic Day programs and the Olympic Values Education Programme (OVEP). All education IOC initiatives to-date focus first on Olympic values and not the individual, plus they are felt open to interpretation. And this is why, I firmly believe, we need to be rethinking Olympic education and Rule 31, 2. 1 of the Olympic charter. Shining examples in the movement are the International Olympic Academy’s educational initiatives, yet still not implemented at scale.
And the notion that exerting an Olympic education influence on the public at scale can only succeed through the media or sponsor activation programs is no longer valid based on the knowledge and technologies we have today.
It is time to celebrate the individual’s treasures as to who we contribute and augment the Olympic values to push humanity forward.
It is time to act on Coubertin’s call.
Citizens Diplomacy; How do we go about finding answers?
My concerns and surprise around the Olympics’ lack of awareness among the general public hunted me ever since I arrived in the US in 2006. As I talked to sports executives and even Olympic Hopefuls, they would all ask me similar questions like; What exactly are the Olympic Games, why every four years, what is the big deal, how is responsible for them? So, in 2013 when I first heard the Olympic Museum was coming to town, I started to see the dots connect. On the other hand, the project called for a $90 million-plus construction bill, yet the prevailing view that we would start thinking about how we will get people to it after the structure was completed. In 2013 was the time when the idea to marry Olympic and Paralympic based inspiration with leadership education at scale came to life. It all started with the notion of establishing a sister city relationship with Ancient Olympia in Greece (the Olympic Games’ birthplace). The idea was simple; people would start to care if they felt inspired and connected with the Olympic Movement as part of their civic identity, as the Greeks felt associated with the Olympics throughout the millennia. One hundred twenty-five years earlier, Pier de Coupetain and Dimitrios Vikelas — the founders of the modern Olympic Games — activated this idea by starting the modern Games in 1896.
In 2013 I knew nothing about civic engagements and how things work in a city. But this Olympic awareness problem transcends through all that. I felt the Olympic museum and this sister city idea could be the answer to design the framework for a one-of-a-kind education program capable of delivering social impact at scale.
In the spring of 2014, as I arrived at Ancient Olympia with the Colorado Springs delegation, everything was green, the flowers were in full display of their colors, and our spirits were high.
In one of our meetings with the city delegates of Ancient Olympia, sending a young citizen to partake in the Olympic torch relay was presented as a result of the sister city relationship. This concept gave birth to the idea of an Olympic Ambassadorship program or, as we call it today, a young champion ambassador. After then things crystalized. Over the following years, a signature Olympic education program came to life that will eventually enjoy support from the Olympic Museum (USOPM) and Olympic City USA, and by 2020 start to scale internationally.
Needs and Aspirations — First
We augmented our perspectives as we unearthed problems and opportunities across the educational system in our pursuit to develop a one-of-a-kind educational program. The initial intent was to select a young citizen of Olympic city USA to serve as a city ambassador and participate in the torch relay that begins before every Olympics in Ancient Olympia, Greece. It quickly became evident that the task was not as easy as one can imagine. How do we engage schools, develop relevant, resilient curriculum, what will our brand system be, how we go about organizing an international trip, and where do we get the funds to execute all this properly? One of the first lessons was to dive into what the students, parents, and the general public expected from such a program. The underlining finding was to develop a curriculum that enables participants to be part of something bigger and make a real practical difference. And to-date, Olympic education initiatives are blind to this problem as their only solution is to offer new content and repackage its delivery mediums and not focus on the individual’s needs and aspirations.
We had to learn many hard lessons in the first years. You can see the key takeaways from each cycle in the graph below. Each year as the program expanded its reach, we would make improvements based on what we had learned.
A significant discovery we made was the gap the educational system has between theory and practical application. In research, my creative partners Jeremy Reeves and Martin Drexler unearthed that the actual problem exists between endless academic requirements teachers have to fulfill and state/government guidelines school administrators have to follow. As a result, students get lost in translation.
Thought a problem for the educational system, this presented an opportunity to connect the dots. We felt that the YCA program could offer a balanced approach between digital and educational modalities that will enable participants to be inspired to find their voice by first leaning into who they are.
The approach to lead first with the participant’s needs and aspirations enables us to develop a one-of-a-kind curriculum that transcends beyond the border of the Olympic realm and setting the foundation for our ability to scale.
These discoveries also lead us to name the growth outcomes participants would experience and own by completing the YCA program. What is an ambassador? What is a leader of tomorrow? How do we inspire the next generation? The answers started to appear.
Words of so many creators like Martin Drexler start to become true for us as; good design is obvious, great design is transparent
Museum Partnership
In 2019 a visionary newly arrived leader of the US Olympic & Paralympic Museum (USOPM) from DC became aware of what we had done until then and decided to support the program. His endorsement enabled us to invest in branding and educational infrastructures.
At the time in a joint press release it was stated that; “We are delighted to join with the YCA team as we seek to engage young people throughout the Pikes Peak region in the education and demonstration of leadership ethics, along with the values of the Olympic and Paralympic movements. Olympic City USA has many inspiring partners and we are excited for the future cooperation between the USOPM and YCA as we seek to enhance community participation and connectivity to the incredible stories of Team USA athletes and partners” said USOPM CEO Chris Liedel.
Methodology
Today our experience over the years has empowered us to clarify our education space position as great minds from the education and creative space offered their wisdom. Today, a five-step framework guides our tactical objectives each step of the way; a. Overall Reach, b. Industry Impact, c. Spirit Of Innovation, d. Future Readiness, e. Market Demand
As depicted in the graph below about how we know, our methodology, combined with our positioning, mission, values, education approach, filter throughout the cognitive bias codex, enabled us to set the foundation of a resilient educational system that ultimately becomes relevant to participants.
Looking deeper, one can ask how do we combine all the information and move from theory to application while staying relevant for our participants to the point they want to keep engaging and share with others their experiences in the program. YCA programming and materials have come to utilize the backdrop of the Olympic moments that moved us while applying, in our favor, the cognitive bias codex. All thanks to Jeremy Reeves’s great work while trying to explain the YCA story during the early stages of our partnership with the Olympic Museum.
Based on Terry Heick Founder & Director of TeachThought, A cognitive bias is an inherent thinking’ blind spot’ that reduces thinking accuracy and results inaccurate–and often irrational–conclusions. Much like logical fallacies, cognitive biases can be viewed as causes or effects but can generally be reduced to broken thinking. The pattern is to form a theory (often based on emotion) supported with insufficient data and then to restrict critical thinking and ongoing analysis, which is, of course, irrational. Instead, you look for data that fits your theory. In sum, confirmation bias is a killer of critical thinking.
“Education from the time of Plato’s Academy to today is full of cognitive biases as stability is the celebrated value rather than innovation and critical thinking.”
Following this methodology, we were able to perform the balancing act between analog and digital modalities. Developing engaging educational material.
Digital Agility & Branding in the Post Covid Era
As we look into the future of a post covid era, we reexamine our approach and relevance theories. In a recent brand spirit I took hosted by a newly found hero Scott Galloway — a bright branding mind of NYU — new frameworks reveal new truths. What is our brand essence? How do we remain relevant? And above all, how do we scale? Questions like this keep me up at night as we have passed the point of no return.
One thing that covid taught was to move fast digitally. And in the dark hours of April and May of 2020, we focused on developing and launching a learning management system (LMS) from scratch. Developing an LMS would have been impossible if we did not have our position approach, curriculum frameworks, and branding elements in order.
The YCA LMS serves as a virtual campus, but instead of attending classes, students/participants are accessing educational content remotely through their unique login, which gives them access to their training materials. Further, the ability to facilitate discussions through the YCA LMS helped social learning. With the YCA LMS, anyone can have a separate conversation for each lesson within a course or a general discussion board.
As YCA expanded its reach in 2020 beyond the US to India and Europe, we had to make sure the LMS supports multiple languages and automates the Certification process. With the YCA LMS, participants automatically receive their dashboard, their certificate of each course they complete, and their final certificate for completing YCA. This feature was a key component of our ability to scale and start our first India program in 2020.
What participants are saying
Ria Paradkar mentioned — “The Olympics had always been iconic — a universal symbol for peace, excellence, and a celebration of diversity. I couldn’t believe that I, a high school student from the other side of the world, could be a representative for something so sacred. “
Atharva Vispute would say — “one of the biggest takeaways I had was how the Olympic Movement leaves a lasting legacy upon all of us — regardless of what role we play in the world. No matter what aspect of the Olympics it is — the competition, the emblem, or the people, the Olympics leaves behind a legacy of unity and global culture. “
Shreya Krishnan stated — “I am inspired by the determination and the will of my predecessors to achieve excellence through hard work. I will live my life built on the strong foundation of tolerance and hope and fill it with robust friendships. I will respect others and have the courage to promote equality.”
Open Invitation — Rethinking Social Impact at Scale
Education worldwide remains more than ever at a crossroads as educators of all levels struggle to be relevant to students and the economy. Market forces and policymakers challenge schools to offer programming that prepares students to meet tomorrow’s problem-solving needs. Yet, students seek inspiration and personalized, value-based options to engage with the real world. Bright minds and companies are starting to rise to this challenge. Companies’ like Rethink Education from the VC side of things set the bar by supporting some of the industry’s best minds that make us all rethink education. And the evidence is mounting. Another newly founded hero of mine, Scott Galloway, a New York University professor, author, and tech entrepreneur, just took the wraps off a $30 million Series A round for his newest company, Section4, a platform for executives “upskilling.” As Connie Loizos mentions in her article in tech-crunch, “whether that thesis proves out remains to be seen. But Section4 — whose new round was led by General Catalyst, with participation from Learn Capital and GSV Ventures — says early indications are good and that it already has 10,000 alums from dozens of countries.”
“Students seek inspiration and personalized, value-based options to engage with the real world.”
Resiliently and relevant programming will flourish if it; a. fosters self-awareness, b.teaches design-thinking, c. enables collaborative team-building, and d. connects participants with moments that move them. Such a programmatic vision will require a unique balance between online and analog experiences while run by a dedicated team capable of integrating learnings across disciplines.
Based on key market indicators and VC trends all around us, the institution (or partnership) can meet the challenge of producing education programming — relevant and engaging — to youth across many nations will have a historic opportunity to grasp significant market share and deliver social impact at scale. Yet, the questions still stand;
- Who will inspire and act beyond their neighborhood and regional reach to disseminate the Olympic promise’s legacy and values beyond sports at scale?
- Who and how will step up to serve as a bridge between the K-12 educational realm and the Olympic and Paralympic world, offering unique perspectives and solutions to the world’s educational crossroads at scale?
It is time to act on Coubertin’s call.
”You cannot use up creativity, the more you use, the more you have” — Maya Angelou
Related Posts
Statistics reveal that 45% of Olympians experienced some degree of post-Olympic depression and loss of drive and purpose
Engage their communities, enhance funding mechanisms, and create innovative ways for fans to participate actively in the success of their teams and athletes.
Articles & Publications
Articles & Publications
Αναθεωρώντας την Ολυμπιακή Εκπαίδευση σε Mεγάλη Kλίμακα
Αναθεωρώντας την Ολυμπιακή Εκπαίδευση σε Mεγάλη Kλίμακα
Κατά το τελευταίο έτος, η κρίση του COVID-19 κατέστησε σαφή την επιχειρηματική αναγκαιότητα να γίνουν αλλαγές στην εκπαίδευση. Το 2020, όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του αύριο - όπως η κλιματική αλλαγή και η παγκόσμια υγεία - τώρα. Τα έθνη πρέπει να αναζωπυρώσουν τις προσπάθειές τους, καθώς τα προβλήματά μας σήμερα ξεπερνούν τα σύνορα. Τα δημιουργικά μυαλά και οι άνθρωποι που είναι ικανοί να λειτουργούν σε πολλαπλούς κλάδους θα είναι οι ήρωες του αύριο. Καθώς η γενιά μου είναι πλέον υπεύθυνη για την έμπνευση των αυριανών ηγετών, πώς θα επανεξετάσουμε τις εκπαιδευτικές πρακτικές που χρονολογούνται από την Ακαδημία του Πλάτωνα στην Αρχαία Ελλάδα; Πώς γιορτάζουμε την ποικιλομορφία της σκέψης, των δεξιοτήτων και των ανθρώπων; Και πώς χρησιμοποιούμε την τεχνολογία για να μας φέρουμε κοντά αντί να μας χωρίζουμε;
Πώς αρχίζουμε να απαντάμε σε αυτές τις ερωτήσεις; Από ποιον ζητάμε βοήθεια;
Θα ξεκινούσα ρωτώντας τον Pier De Coupertain και τον Δημήτριο Βικέλα (τους ιδρυτές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων). Τι θα έλεγαν; Λοιπόν, η απάντησή τους για να εμπνεύσουν τους νέους της εποχής ήταν να αναβιώσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η απάντησή τους ήταν μια έμπνευση προερχόμενη από την επιδίωξη των ανθρώπων για την τελειότητα.
Κοιτάζοντας πίσω στο πώς συνδέθηκαν οι τελείες για μένα, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το ταξίδι μου δεν θα είχε ξεκινήσει αν δεν υπήρχε έμπνευση. Το καύσιμο για την ανάφλεξη των αξιών και των φιλοδοξιών κάποιου σε δράση είναι η έμπνευση. Το 1997, η πόλη της Αθήνας, στην Ελλάδα, έλαβε από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) την άδεια να φιλοξενήσει τους 28ους Ολυμπιακούς Αγώνες της σύγχρονης εποχής. Ως νεαρός Αθηναίος πολίτης εκείνη την εποχή, εμπνεύστηκα από τη δυναμική της στιγμής, γεμάτος με αίσθημα αστικής υπερηφάνειας που η πόλη μου θα φιλοξενούσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πέντε Ολυμπιακοί Αγώνες και τρεις δεκαετίες αργότερα, θυμάμαι ακόμα το 1997, και η πρώτη στιγμή έμπνευσής μου με ώθησε να δω τον κόσμο και να ανακαλύψω την ιστορία μου.
Από το 1997 στο 2013, φτάνω σε μια άλλη στιγμή έμπνευσης. Το σχέδιο μεταμόρφωσης μιας άλλης πόλης κάτω από το πέπλο της ολυμπιακής αύρας. Το 2013 ήταν επίσης η χρονιά που έμαθα για πρώτη φορά για το νέο Ολυμπιακό και Παραολυμπιακό Μουσείο των ΗΠΑ (USOPM). Και μια συνολική προσπάθεια ανάπτυξης ακινήτων ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα μεταμόρφωνε για πάντα την καρδιά του Κολοράντο Σπρινγκς - σε αυτό που γνωρίσαμε σήμερα ως Ολυμπιακή Πόλη των ΗΠΑ. Αισθάνθηκα εμπνευσμένος που βρέθηκα και πάλι στην αφετηρία του Ολυμπιακού Ταξιδιού μιας άλλης πόλης. Ωστόσο, είδα ένα κενό στην ιστορία παρόμοιο με αυτό που είχα δει όταν πρωτοήρθα στην Αμερική - Πώς θα είναι η Ολυμπιακή ιστορία σχετική και θα εμπνεύσει το ευρύ κοινό; Πίσω στην Ελλάδα, καθώς απολάμβανα τα οφέλη της κλασικής παιδείας, οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούσαν κοινό σημείο αναφοράς για την ταυτότητα των Ελλήνων, όπως ο Πλάτωνας και ο Σωκράτης. Ωστόσο, στις ΗΠΑ, η ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστη στους ανθρώπους. Στις ΗΠΑ, τα επαγγελματικά αθλήματα, όπως το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, διεξάγονται σε μια ετήσια περίοδο.
«Είναι ένα πρόβλημα αριθμών, οι πιθανότητες να συναντήσει κάποιος ποτέ προσωπικά στις ΗΠΑ έναν Ολυμπιονίκη ή Χρυσό Ολυμπιονίκη είναι 0,000014063%.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες εμφανίζονται στα σαλόνια και τις τηλεοράσεις των ανθρώπων για 20 ημέρες κάθε τέσσερα χρόνια στην καλύτερη περίπτωση. Από την άλλη πλευρά, ο αριθμός των Ολυμπιακών Πρεσβευτών στον γενικό πληθυσμό είναι πενιχρός. Οι ΗΠΑ στέλνουν κατά μέσο όρο μια αντιπροσωπεία των 800 καλύτερων αθλητών τους στους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, από τους οποίους μόνο περίπου 120 θα κερδίσουν μια θέση στο Ολυμπιακό βάθρο, ενώ μόνο περίπου 45 αθλητές φέρνουν στην πατρίδα τους ένα χρυσό μετάλλιο. Οποιοσδήποτε καθηγητής λογιστικής θα σας πει ότι για τον πληθυσμό των ΗΠΑ των 320 και πλέον εκατομμυρίων ανθρώπων, οι πιθανότητες κάποιος να συναντήσει ποτέ από κοντά έναν ολυμπιονίκη ή έστω έναν χρυσό Ολυμπιονίκη είναι 0,000014063%. Δεν χρειάζεται πολύς χρόνος για να συνειδητοποιήσει κανείς γιατί οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν απολαμβάνουν τη δημοτικότητα που απολαμβάνουν σε άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχει πραγματική έλλειψη Ολυμπιακών Πρεσβευτών ανάμεσά μας. Ωστόσο, οι ιστορίες των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων αποτελούν ένα ατελείωτο μοντάζ στιγμών που μας συγκινούν και μπορούν να αποτελέσουν αξιόπιστη πηγή έμπνευσης για την προώθηση της κίνησης σε κλίμακα.
Αναθεώρηση του κανόνα 31, 2.1 περι ολυμπιακής παιδείας για εκπαίδευσης στελεχών σε αθλητικούς οργανισμούς
Η "Ολυμπιακή εκπαίδευση" είναι ένας όρος που πρωτοεμφανίστηκε στην αθλητική εκπαίδευση και την ολυμπιακή έρευνα μόλις τη δεκαετία του 1970. Σε ένα άρθρο του Dr. Norbert Muller το 2004, ο συγγραφέας αναρωτιέται αν η "ολυμπιακή παιδεία" σημαίνει την αναβίωση των εκπαιδευτικών ιδεωδών της αρχαίας Ελλάδας ή αν ο σκοπός της είναι απλώς να προσδώσει αξιοπιστία στο μάρκετινγκ των ολυμπιακών συμβόλων; Ο Dr. Muller μας υπενθυμίζει: ο ιδρυτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο Pierre de Coubertin, έβλεπε τον εαυτό του πρώτα και κύρια ως εκπαιδευτικό και ο πρωταρχικός του στόχος ήταν η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αρχικά περιορίστηκε στη Γαλλία και στα γαλλικά σχολεία, με στόχο να καταστήσει τον σύγχρονο αθλητισμό αναπόσπαστο μέρος της σχολικής ρουτίνας και να εισαγάγει μια αθλητική εκπαίδευση που θα αγκάλιαζε τόσο το σώμα όσο και το πνεύμα. Είχε μάθει από τον σύγχρονο αθλητισμό στην Αγγλία, ιδίως από τη γνώση του για τη δημόσια σχολική εκπαίδευση στο Ράγκμπι, ότι η ηθική δύναμη των νέων μπορεί να αναπτυχθεί κριτικά μέσω της ατομικής εμπειρίας της αθλητικής δραστηριότητας και να επεκταθεί από εκεί στη ζωή στο σύνολό της.
Σήμερα και από το 1961, η Διεθνής Ολυμπιακή Ακαδημία (ΔΟΑ), η οποία αναπτύσσεται σταθερά στην Αρχαία Ολυμπία της Ελλάδας ως το κύριο κέντρο της Ολυμπιακής εκπαίδευσης από το 1961, δηλώνει πλήρη δέσμευση στην εντολή του Κουμπερτέν. Συνήθως σε επίπεδο νομού, η Ολυμπιακή εκπαίδευση πραγματοποιείται μέσω των Εθνικών Ολυμπιακών Ακαδημιών (NOA). Στις ΗΠΑ, η ολυμπιακή εκπαίδευση δεν υπάρχει σε οργανωμένη εθνική μορφή. Το νέο Ολυμπιακό και Παραολυμπιακό Μουσείο των ΗΠΑ (USOPM) θα μπορούσε να διαδραματίσει στις ΗΠΑ έναν τέτοιο ρόλο. Αλλά οι τρέχουσες προτεραιότητες του USOPM παραμένουν στην αναπαραγωγή του περιεχομένου των ολυμπιακών ιστοριών και στην παράδοση των ολυμπιακών στιγμών που μας συγκινούν εντός των τειχών του, με αποτέλεσμα να αγωνίζεται να είναι σχετικό με ένα ευρύτερο κοινό.
Για μεγαλύτερη απήχηση, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει το USOPM είναι κοινές με όλα τα άλλα ιδρύματα ανά τον κόσμο που είναι υπεύθυνα για την Ολυμπιακή εκπαίδευση. Τα ερωτήματά τους σχετικά με το πώς να καλύψουν με τον καλύτερο τρόπο το κενό μεταξύ της παράδοσης περιεχομένου και της αυθεντικής εμπλοκής δεν έχουν ακόμη απαντηθεί. Φαίνεται ότι είναι θέμα εστίασης και πραγματικότητας του εδάφους. Όλοι οι εμπλεκόμενοι αναλώνονται στο πώς να παραδώσουν καλύτερα το ολυμπιακό περιεχόμενο και μένουν με λίγη ή καθόλου ενέργεια για το πώς να εμπλακούν και να είναι σχετικοί με ένα ευρύτερο κοινό.
"Εχει έρθει η ώρα να επανεξετάσουμε την Ολυμπιακή εκπαίδευση και τον κανόνα 31, 2.1 της Ολυμπιακής χάρτας σε σχέση με την εκπαίδευση στελεχών"
Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ο Χάρτης της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) υποχρεώνει τις Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές να προωθήσουν τον Ολυμπισμό σε όλους τους τομείς της εκπαίδευσης και να υιοθετήσουν ανεξάρτητες πρωτοβουλίες για την "Ολυμπιακή εκπαίδευση" μέσω των εθνικών Ολυμπιακών Ακαδημιών (Κανόνας 31, 2.1), αλλά δεν προσφέρει συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές ή καθοδήγηση για το πώς να το πράξουν. Έτσι, κάθε έθνος ουσιαστικά αφήνεται να κάνει τη δική του ερμηνεία επί του θέματος. Η ΔΟΕ εφάρμοσε επίσης αρκετές από τις εκπαιδευτικές της πρωτοβουλίες για την υλοποίηση του Ολυμπιακού ιδεώδους της οικοδόμησης ενός καλύτερου κόσμου μέσω του αθλητισμού μέσω των προγραμμάτων της Ολυμπιακής Ημέρας και του Προγράμματος Εκπαίδευσης Ολυμπιακών Αξιών (OVEP). Όλες οι εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες της ΔΟΕ μέχρι σήμερα επικεντρώνονται πρώτα στις Ολυμπιακές αξίες και όχι στο άτομο, συν ότι αισθάνονται ανοιχτές σε ερμηνείες. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, πιστεύω ακράδαντα, ότι πρέπει να επανεξετάσουμε την Ολυμπιακή εκπαίδευση και τον Κανόνα 31, 2. 1 του Ολυμπιακού Χάρτη. Λαμπρά παραδείγματα στο κίνημα είναι οι εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες της Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας, οι οποίες όμως δεν έχουν ακόμη εφαρμοστεί σε κλίμακα.
Και η αντίληψη ότι η άσκηση επιρροής της ολυμπιακής εκπαίδευσης στο κοινό σε κλίμακα μπορεί να πετύχει μόνο μέσω των μέσων ενημέρωσης ή των προγραμμάτων ενεργοποίησης των χορηγών δεν ισχύει πλέον με βάση τις γνώσεις και τις τεχνολογίες που διαθέτουμε σήμερα.
Ήρθε η ώρα να γιορτάσουμε τους ατομικούς θησαυρούς ως προς τη συνεισφορά μας και να ενισχύσουμε τις ολυμπιακές αξίες για να ωθήσουμε την ανθρωπότητα προς τα εμπρός.
Ήρθε η στιγμή να ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του Κουμπερτέν και να δράσουμε ανάλογα.
Διπλωματία Πολιτών: Πώς βρίσκουμε απαντήσεις;
Οι ανησυχίες μου και η έκπληξή μου για την έλλειψη ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες με κυνηγούσαν από τότε που έφτασα στις ΗΠΑ το 2006. Καθώς μιλούσα με στελέχη του αθλητισμού, ακόμη και με Ολυμπιακούς Αγώνες, όλοι μου έκαναν παρόμοιες ερωτήσεις όπως: Τι ακριβώς είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, γιατί κάθε τέσσερα χρόνια, τι είναι το σπουδαίο, πώς είναι υπεύθυνοι γι' αυτούς; Έτσι, το 2013, όταν άκουσα για πρώτη φορά ότι το Ολυμπιακό Μουσείο θα ερχόταν στην πόλη, άρχισα να βλέπω τις τελείες να συνδέονται. Από την άλλη πλευρά, το έργο απαιτούσε ένα κατασκευαστικό νομοσχέδιο ύψους 90 εκατομμυρίων δολαρίων και πλέον, ωστόσο επικρατούσε η άποψη ότι θα αρχίζαμε να σκεφτόμαστε πώς θα φέρουμε τους ανθρώπους σε αυτό μετά την ολοκλήρωση της δομής. Το 2013 ήταν η στιγμή που ζωντάνεψε η ιδέα να παντρέψουμε την έμπνευση με βάση τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες με την εκπαίδευση ηγεσίας σε κλίμακα. Όλα ξεκίνησαν με την ιδέα της δημιουργίας μιας σχέσης αδελφής πόλης με την Αρχαία Ολυμπία στην Ελλάδα (γενέτειρα των Ολυμπιακών Αγώνων). Η ιδέα ήταν απλή: οι άνθρωποι θα άρχιζαν να νοιάζονται αν ένιωθαν να εμπνέονται και να συνδέονται με το Ολυμπιακό Κίνημα ως μέρος της αστικής τους ταυτότητας, όπως οι Έλληνες ένιωθαν να συνδέονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες ανά τις χιλιετίες. Εκατόν είκοσι πέντε χρόνια νωρίτερα, ο Πιερ ντε Κουπετέν και ο Δημήτριος Βικέλας - οι ιδρυτές των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων - ενεργοποίησαν αυτή την ιδέα ξεκινώντας τους σύγχρονους Αγώνες το 1896.
Το 2013 δεν ήξερα τίποτα για τις δεσμεύσεις των πολιτών και για το πώς λειτουργούν τα πράγματα σε μια πόλη. Αλλά αυτό το πρόβλημα της Ολυμπιακής ευαισθητοποίησης υπερβαίνει όλα αυτά. Ένιωσα ότι το Ολυμπιακό μουσείο και αυτή η ιδέα της αδελφής πόλης θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απάντηση για να σχεδιάσω το πλαίσιο για ένα μοναδικό στο είδος του εκπαιδευτικό πρόγραμμα ικανό να προσφέρει κοινωνικό αντίκτυπο σε κλίμακα.
Την άνοιξη του 2014, όταν έφτασα στην Αρχαία Ολυμπία με την αντιπροσωπεία του Κολοράντο Σπρινγκς, όλα ήταν πράσινα, τα λουλούδια ήταν σε πλήρη επίδειξη των χρωμάτων τους και η διάθεσή μας ήταν ανεβασμένη.
Σε μία από τις συναντήσεις μας με τους αντιπροσώπους της πόλης της Αρχαίας Ολυμπίας, είχαμε την ιδέα να στείλουμε έναν νέο πολίτη να συμμετάσχει στη φωτιά της Ολυμπιακής λαμπάδας ως αποτέλεσμα της αδελφοποίησης των πόλεων. Αυτή η έννοια έδωσε τη ζωή στην ιδέα ενός προγράμματος Ολυμπιακού Πρεσβειάς ή, όπως το αποκαλούμε σήμερα, ενός νέου πρεσβευτή-πρωταθλητή. Μετά από αυτό, τα πράγματα ήταν σαφέστερα. Τα επόμενα χρόνια, δημιουργήθηκε ένα χαρακτηριστικό πρόγραμμα Ολυμπιακής εκπαίδευσης που στο μέλλον θα είχε την υποστήριξη από το Ολυμπιακό Μουσείο (USOPM) και την Ολυμπιακή Πόλη των Ηνωμένων Πολιτειών, και έως το 2020 θα ξεκινούσε να διασκορπίζεται διεθνώς.
Ανάγκες και φιλοδοξίες — Αρχικά
Συμπληρώσαμε τις προοπτικές μας καθώς ανακαλύψαμε προβλήματα και ευκαιρίες σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα στην προσπάθειά μας να αναπτύξουμε ένα μοναδικό στο είδος του εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Η αρχική πρόθεση ήταν να επιλεγεί ένας νεαρός πολίτης της Ολυμπιακής πόλης των ΗΠΑ για να υπηρετήσει ως πρεσβευτής της πόλης και να συμμετάσχει στη λαμπαδηδρομία που ξεκινά πριν από κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αρχαία Ολυμπία της Ελλάδας. Γρήγορα έγινε φανερό ότι το έργο δεν ήταν τόσο εύκολο όσο μπορεί κανείς να φανταστεί. Πώς θα εμπλέξουμε τα σχολεία, πώς θα αναπτύξουμε σχετικό, ανθεκτικό πρόγραμμα σπουδών, ποιο θα είναι το σύστημα της επωνυμίας μας, πώς θα οργανώσουμε ένα διεθνές ταξίδι και πού θα βρούμε τα χρήματα για να τα εκτελέσουμε όλα αυτά σωστά; Ένα από τα πρώτα μαθήματα ήταν να εμβαθύνουμε στο τι περίμεναν οι μαθητές, οι γονείς και το ευρύ κοινό από ένα τέτοιο πρόγραμμα. Το βασικό συμπέρασμα ήταν να αναπτύξουμε ένα πρόγραμμα σπουδών που θα επιτρέπει στους συμμετέχοντες να γίνουν μέρος κάτι μεγαλύτερου και να κάνουν μια πραγματική πρακτική διαφορά. Και μέχρι σήμερα, οι πρωτοβουλίες για την Ολυμπιακή εκπαίδευση είναι τυφλές σε αυτό το πρόβλημα, καθώς η μόνη τους λύση είναι να προσφέρουν νέο περιεχόμενο και να επανασυσκευάζουν τα μέσα παράδοσής του και όχι να εστιάζουν στις ανάγκες και τις φιλοδοξίες του ατόμου.
Πήραμε πολλά δύσκολα μαθήματα τα πρώτα χρόνια. Μπορείτε να δείτε τα κύρια συμπεράσματα από κάθε κύκλο στο γράφημα παρακάτω. Κάθε χρόνο, καθώς το πρόγραμμα διευρύνονταν, κάναμε βελτιώσεις βασιζόμενοι σε αυτά που είχαμε μάθει.
Μια σημαντική ανακάλυψη που κάναμε ήταν το χάσμα που υπάρχει στο εκπαιδευτικό σύστημα μεταξύ θεωρίας και πρακτικής εφαρμογής. Στην έρευνα, οι δημιουργικοί μας συνεργάτες Jeremy Reeves και Martin Drexler ανέδειξαν ότι το πραγματικό πρόβλημα υπάρχει μεταξύ των ατελών ακαδημαϊκών απαιτήσεων που πρέπει να πληρούν οι εκπαιδευτικοί και των κατευθυντήριων γραμμών του κράτους/κυβέρνησης που πρέπει να ακολουθούν οι διευθυντές των σχολείων. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι μαθητές να χάνονται στη μετάφραση.
Παρόλο που αποτελούσε πρόκληση για το εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό παρουσίασε μια ευκαιρία για να συνδέσουμε τα κομμάτια του παζλ. Είχαμε την αίσθηση ότι το πρόγραμμα YCA θα μπορούσε να προσφέρει μια ισορροπημένη προσέγγιση ανάμεσα στις ψηφιακές και εκπαιδευτικές μεθόδους που θα επέτρεπε στους συμμετέχοντες να εμπνευστούν να βρουν τη φωνή τους αρχικά αναστρέφοντας στον πυρήνα τους...
Η προσέγγιση που ξεκινά πρώτα με τις ανάγκες και τις φιλοδοξίες των συμμετεχόντων μας μας επιτρέπει να δημιουργήσουμε ένα μοναδικό πρόγραμμα διδασκαλίας που ξεπερνά τα όρια του Ολυμπιακού κόσμου και θεμελιώνει τη δυνατότητά μας να διασταυρώνουμε κάτι ακόμα περισσότερο.
Αυτές οι ανακαλύψεις μας οδήγησαν επίσης στο να ονομάσουμε τα αποτελέσματα ανάπτυξης που θα βιώναν και θα ανήκαν στους συμμετέχοντες μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος YCA. Τι είναι ένας πρέσβης; Τι είναι ένας ηγέτης του αύριο; Πώς μπορούμε να εμπνεύσουμε την επόμενη γενιά; Οι απαντήσεις άρχισαν να εμφανίζονται.
Οι λέξεις τόσων δημιουργών όπως ο Martin Drexler αρχίζουν να γίνονται αληθινές για εμάς: το καλό σχέδιο είναι προφανές, το εξαιρετικό σχέδιο είναι διαφανές.
Συνεργασία με το Ολυμπιακό Μουσείο των ΗΠΑ
Το 2019, ένας προορατικός νεοφερμένος ηγέτης του Μουσείου των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών Αγώνων των Ηνωμένων Πολιτειών (USOPM) από την Ουάσινγκτον DC, ενημερώθηκε για όσα είχαμε κάνει μέχρι τότε και αποφάσισε να υποστηρίξει το πρόγραμμα. Η επικύρωσή του μας επέτρεψε να επενδύσουμε σε υποδομές που αφορούν τον τομέα της διαφήμισης και της εκπαίδευσης.
Την ώρα που σε μια κοινή δημοσιογραφική ανακοίνωση αναφέρθηκε: "Είμαστε ενθουσιασμένοι που ενώνουμε τις δυνάμεις μας με την ομάδα της Young Champions of America (YCA) καθώς επιδιώκουμε να εμπλέξουμε τους νέους ανθρώπους σε ολόκληρη την περιοχή Pikes Peak στην εκπαίδευση και την επίδειξη της ηθικής της ηγεσίας, μαζί με τις αξίες των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών κινημάτων. Η Olympic City USA έχει πολλούς εμπνευστικούς συνεργάτες και ανυπομονούμε για τη μελλοντική συνεργασία μεταξύ του US Olympic & Paralympic Museum (USOPM) και της YCA, καθώς προσπαθούμε να ενισχύσουμε τη συμμετοχή της κοινότητας και τη σύνδεση με τις εκπληκτικές ιστορίες των αθλητών της Ομάδας ΗΠΑ και των συνεργατών", δήλωσε ο CEO του USOPM, Chris Liedel.
Μεθοδολογία
Σήμερα, η εμπειρία μας κατά τα χρόνια μας ενδυνάμωσε ώστε να καθορίσουμε τη θέση μας στον τομέα της εκπαίδευσης, καθώς μεγάλα μυαλά από τον χώρο της εκπαίδευσης και της δημιουργικότητας πρόσφεραν τη σοφία τους. Σήμερα, ένα πλαίσιο πέντε βημάτων καθοδηγεί τους τακτικούς μας στόχους κάθε βήματος του δρόμου: α. Συνολική Επιρροή, β. Κατάλυση στον τομέα, γ. Πνεύμα Καινοτομίας, δ. Ετοιμότητα για το Μέλλον, ε. Ζήτηση στην Αγορά.
Όπως απεικονίζεται στο παρακάτω γράφημα σχετικά με το πώς γνωρίζουμε, η μεθοδολογία μας, σε συνδυασμό με την τοποθέτηση, την αποστολή, τις αξίες, την εκπαιδευτική μας προσέγγιση, το φίλτρο σε όλο τον κώδικα γνωστικών προκαταλήψεων, μας επέτρεψε να θέσουμε τα θεμέλια ενός ανθεκτικού εκπαιδευτικού συστήματος που τελικά γίνεται σχετικό με τους συμμετέχοντες.
Κοιτώντας βαθύτερα, κάποιος μπορεί να ρωτήσει πώς συνδυάζουμε όλες τις πληροφορίες και πώς περνάμε από τη θεωρία στην εφαρμογή, διατηρώντας παράλληλα τη σημασία μας για τους συμμετέχοντες, μέχρι το σημείο που θέλουν να συνεχίσουν να εμπλέκονται και να μοιράζονται με άλλους τις εμπειρίες τους στο πρόγραμμα. Τα προγράμματα και τα υλικά της YCA έχουν έρθει να χρησιμοποιούν το υπόβαθρο των Ολυμπιακών στιγμών που μας κίνησαν, εφαρμόζοντας, προς όφελός μας, τον κωδικό γνωστικής προκατάληψης. Και όλα αυτά χάρη στον εξαιρετικό έργο του Jeremy Reeves κατά τις αρχικές φάσεις της συνεργασίας μας με το Ολυμπιακό Μουσείο.
Σύμφωνα με τον Terry Heick Ιδρυτή και Διευθυντή του TeachThought, η γνωστική προκατάληψη είναι ένα εγγενές "τυφλό σημείο" της σκέψης που μειώνει την ακρίβεια της σκέψης και οδηγεί σε ανακριβή -και συχνά παράλογα- συμπεράσματα. Όπως και οι λογικές πλάνες, οι γνωστικές προκαταλήψεις μπορούν να θεωρηθούν ως αιτίες ή αποτελέσματα, αλλά γενικά μπορούν να αναχθούν σε σπασμένη σκέψη. Το μοτίβο είναι να διαμορφώνεται μια θεωρία (συχνά βασισμένη στο συναίσθημα) που υποστηρίζεται από ανεπαρκή δεδομένα και στη συνέχεια να περιορίζεται η κριτική σκέψη και η συνεχής ανάλυση, η οποία είναι, φυσικά, παράλογη. Αντ' αυτού, αναζητάτε δεδομένα που ταιριάζουν με τη θεωρία σας. Εν ολίγοις, η προκατάληψη επιβεβαίωσης είναι ένας δολοφόνος της κριτικής σκέψης.
"Η εκπαίδευση από την εποχή της Ακαδημίας του Πλάτωνα μέχρι σήμερα είναι γεμάτη από γνωστικές προκαταλήψεις, καθώς η σταθερότητα γιορτάζεται ως η επικρατούσα αξία αντί για την καινοτομία και την κριτική σκέψη."
Ακολουθώντας αυτήν την μεθοδολογία, καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε την ισορροπία μεταξύ αναλογικών και ψηφιακών μεθόδων. Δημιουργώντας ενδιαφέρον εκπαιδευτικό υλικό.
"Ψηφιακή Ευελιξία και Δημιουργία Εταιρικής Ταυτότητας στην Εποχή μετά την Covid"
Καθώς κοιτάμε στο μέλλον μιας μετα-κοβιδικής εποχής, επανεξετάζουμε την προσέγγισή μας και τις θεωρίες συνάφειας. Σε ένα πρόσφατο brand spirit που πήρα και το οποίο φιλοξένησε ένας νεοαποκτηθείς ήρωας, ο Scott Galloway - ένα λαμπρό μυαλό του branding από το NYU - νέα πλαίσια αποκαλύπτουν νέες αλήθειες. Ποια είναι η ουσία της μάρκας μας; Πώς παραμένουμε σχετικοί; Και πάνω απ' όλα, πώς μπορούμε να επεκταθούμε; Ερωτήματα όπως αυτό με κρατούν ξύπνιο τη νύχτα καθώς έχουμε περάσει το σημείο χωρίς επιστροφή.
Ένα πράγμα που δίδαξε ο covid ήταν να κινείσαι γρήγορα ψηφιακά. Και στις σκοτεινές ώρες του Απριλίου και του Μαΐου του 2020, επικεντρωθήκαμε στην ανάπτυξη και την έναρξη λειτουργίας ενός συστήματος διαχείρισης μάθησης (LMS) από το μηδέν. Η ανάπτυξη ενός LMS θα ήταν αδύνατη αν δεν είχαμε την προσέγγιση της θέσης μας, τα πλαίσια του προγράμματος σπουδών και τα στοιχεία της επωνυμίας μας σε τάξη.
Το YCA LMS λειτουργεί ως εικονικό πανεπιστήμιο, αλλά αντί να παρακολουθούν μαθήματα, οι μαθητές/συμμετέχοντες έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό περιεχόμενο εξ αποστάσεως μέσω της μοναδικής τους σύνδεσης, η οποία τους δίνει πρόσβαση στο εκπαιδευτικό τους υλικό. Επιπλέον, η δυνατότητα διευκόλυνσης των συζητήσεων μέσω του YCA LMS βοήθησε στην κοινωνική μάθηση. Με το YCA LMS, ο καθένας μπορεί να έχει μια ξεχωριστή συζήτηση για κάθε μάθημα εντός ενός μαθήματος ή έναν γενικό πίνακα συζητήσεων.
Καθώς η YCA επέκτεινε την εμβέλειά της το 2020 πέρα από τις ΗΠΑ στην Ινδία και την Ευρώπη, έπρεπε να βεβαιωθούμε ότι το LMS υποστηρίζει πολλές γλώσσες και αυτοματοποιεί τη διαδικασία πιστοποίησης. Με το YCA LMS, οι συμμετέχοντες λαμβάνουν αυτόματα το ταμπλό τους, το πιστοποιητικό τους για κάθε μάθημα που ολοκληρώνουν και το τελικό τους πιστοποιητικό για την ολοκλήρωση του YCA. Αυτό το χαρακτηριστικό ήταν βασικό στοιχείο της ικανότητάς μας να επεκταθούμε και να ξεκινήσουμε το πρώτο μας πρόγραμμα στην Ινδία το 2020.
"Τι λένε οι συμμετέχοντες"
Η Ria Paradkar ανέφερε μεταξύ άλλων - "Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι σύμβολο ειρήνης, αριστείας και γιορτής της ποικιλομορφίας. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι εγώ, μια μαθήτρια λυκείου από την άλλη άκρη του κόσμου, θα μπορούσα να είμαι εκπρόσωπος για κάτι τόσο μεγάλο."
Ο Atharva Vispute ανέφερε χαρακτηριστικά: "Ένα από τα σημαντικότερα μηνύματα που πήρα είναι πώς το Ολυμπιακό Κίνημα αφήνει μια ανεξίτηλη κληρονομιά σε όλους μας - ανεξαρτήτως του ρόλου που διαδραματίζουμε στον κόσμο. Είτε πρόκειται για τον αθλητισμό, το σήμα, είτε τους ανθρώπους, οι Ολυμπιακοί Αγώνες αφήνουν πίσω τους μια κληρονομιά ενότητας και παγκόσμιας κουλτούρας."
Η Shreya Krishnan δήλωσε - "Εμπνέομαι από την αποφασιστικότητα και τη θέληση των προκατόχων μου να επιτύχουν την αριστεία μέσω σκληρής δουλειάς. Θα ζήσω τη ζωή μου βασισμένη στον ισχυρό θεμέλιο της ανοχής-της ελπίδας και θα τη γεμίσω με καλές φιλίες. Θα σεβαστώ τους άλλους και θα έχω το θάρρος να προωθώ την ισότητα."
"Πρόκληση για Επανασκόπηση της Κοινωνικής Επίδρασης σε Μεγάλη Κλίμακα: Ανοικτή Πρόσκληση"
Η εκπαίδευση παγκοσμίως βρίσκεται περισσότερο από ποτέ σε μια καμπή, καθώς οι εκπαιδευτές όλων των επιπέδων αγωνίζονται να είναι σύγχρονοι για τους μαθητές και την οικονομία. Οι δυνάμεις της αγοράς και οι πολιτικοί προκαλούν τα σχολεία να προσφέρουν προγράμματα που προετοιμάζουν τους μαθητές να ανταποκριθούν στις ανάγκες επίλυσης προβλημάτων του αύριο. Ωστόσο, οι μαθητές αναζητούν έμπνευση και εξατομικευμένες, αξιακά βασισμένες επιλογές για να συμμετέχουν στον πραγματικό κόσμο. Πολλες εταιρείες αρχίζουν να αντιμετωπίζουν αυτήν την πρόκληση. Εταιρείες όπως η Rethink Education από την πλευρά της επιχειρηματικής κεφαλαιοποίησης έθεσαν υψηλά τον πήχη, υποστηρίζοντας μερικά από τα καλύτερα μυαλά της βιομηχανίας που μας όλους μας κάνουν να αναθεωρήσουμε για την εκπαίδευση. Και οι ενδείξεις αυξάνονται. Ένας άλλος νεος ήρωας για εμένα, είναι ο Scott Galloway, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, συγγραφέας και επιχειρηματίας τεχνολογίας, ο οποίος μόλις αποκάλυψε μια σειρά χρηματοδοτικής ενίσχυσης ύψους 30 εκατομμυρίων δολαρίων για την πιο πρόσφατη εταιρεία του, την Section4, η οποία είναι μια πλατφόρμα για την εκπαίδευση εκτελεστικών. Όπως αναφέρει η Connie Loizos σε άρθρο της στο tech-crunch, "εάν αυτή η θεωρία αποδειχθεί σωστή, υπάρχει περίπτωση να μην αξιοποιηθεί. Ωστόσο, η Section4 - της οποίας η νέα σειρά ηγείται από την General Catalyst, με τη συμμετοχή της Learn Capital και της GSV Ventures - δηλώνει ότι οι πρώτες ενδείξεις είναι καλές και ότι ήδη έχει 10.000 απόφοιτους από δεκάδες χώρες."
"Οι φοιτητές αναζητούν την έμπνευση και τις εξατομικευμένες επιλογές που βασίζονται σε αξίες, ώστε να συμμετέχουν στον πραγματικό κόσμο."
Προγράμματα που είναι ανθεκτικά και συνάμα σύγχρονα θα ανθίσουν εάν: α. Ενθαρρύνουν την αυτογνωσία, β. Διδάσκουν τον σχεδιασμό σκέψης, γ. Δίνουν τη δυνατότητα για συνεργατική ομαδική δράση και δ. Συνδέουν τους συμμετέχοντες με στιγμές που τους συγκινούν.Μια τέτοια προγραμματική όραση απαιτεί μια μοναδική ισορροπία μεταξύ διαδικτυακών και αναλογικών εμπειριών και θα πρέπει να διοικείται από μια αφοσιωμένη ομάδα ικανή να ενσωματώνει τα διδάγματα από διάφορους τομείς.
Με βάση τους κύριους δείκτες της αγοράς και τις τάσεις των επενδυτικών κεφαλαίων που παρατηρούμε γύρω μας, η οντότητα (ή η συνεργασία) που μπορεί να ανταποκριθεί στην πρόκληση της δημιουργίας εκπαιδευτικών προγραμμάτων - σχετικών και συναρπαστικών - για νέους σε πολλές χώρες θα έχει μια ιστορική ευκαιρία να αποκτήσει σημαντικό μερίδιο της αγοράς και να παράσχει κοινωνική επίδραση σε μεγάλη κλίμακα. Παρ' όλα αυτά, παραμένουν αναπάντητα τα ερωτήματα.
- Ποιος θα εμπνεύσει και θα δρά πέρα από τη γειτονιά του και την περιφερειακή επίδρασή του για να διαδώσει την κληρονομιά και τις αξίες της υπόσχεσης του Ολυμπιακών αγώνων πέρα από τον αθλητισμό σε μεγάλη κλίμακα;
- Ποιος και πώς θα αναλάβει το ρόλο της γέφυρας ανάμεσα στον εκπαιδευτικό χώρο Κ-12 και τον κόσμο του Ολυμπιακού και του Παραολυμπιακού, προσφέροντας μοναδικές προοπτικές και λύσεις στον διεθνή εκπαιδευτικό διασταυρούμενο δρόμο σε μεγάλη κλίμακα;
Είναι καιρός να ανταποκριθούμε στην κλήση του Κουμπερτέν.
"Δεν μπορείς να εξαντλήσεις τη δημιουργικότητα, όσο περισσότερο τη χρησιμοποιείς, τόσο περισσότερη έχεις." - Μάγια Άντζελου
